زخمهای دهان ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شوند و علائم و درمان آنها نیز ممکن است متفاوت باشد. در ادامه به برخی از مهمترین زخمهای دهان، علائم آنها و روشهای درمانشان میپردازیم:
1. زخمهای تقریباً خودبخودی (Aphthous ulcers):
این زخمها به طور عمومی به عنوان "زخمهای تقریباً خودبخودی" یا "زخمهای آفت " شناخته میشوند. علائم آنها شامل درد، قرمزی و التهاب در محدوده زخم است. این زخمها ممکن است در لبهای دهان، زبان و لثهها ظاهر شوند.
درمان: در اکثر موارد، این زخمها بهطور خودبخود بهبود مییابند. اما میتوانید با استفاده از ژلها و داروهای ضد التهاب دهانی درد و التهاب را کاهش دهید.
2. زخمهای هرپسی (Herpetic ulcers):
این زخمها توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) یا نوع 2 (HSV-2) ایجاد میشوند. زخمهای هرپسی به شکل حبهحجم کوچک با پوست زرد یا مخملی واضح میشوند و ممکن است تا چند هفته باقی بمانند.
درمان: داروهای ضد ویروسی میتوانند علائم را کاهش دهند و به زمان بهبودی کمک کنند. همچنین، دستورات پزشک را در مورد استفاده از آنتیویروسها دقیقاً دنبال کنید.
3. زخمهای کاندیدیازیس (Candidiasis):
این زخمها به دلیل عفونت قارچی کاندیدا ایجاد میشوند. علائم آن شامل زخمهای سفید یا کرمی در دهان و تاج و تهیهها میشود.
درمان: ضد قارچها معمولاً بهطور موثر زخمهای کاندیدیازیس را درمان میکنند. اگر زخمها مزمن باشند، پزشک شما ممکن است برای تعیین دلایل این مشکل تستهای دیگری نیز تجویز کند.
توجه داشته باشید که در صورتی که زخمهای دهانی مدت طولانیتر از دو هفته باقی مانده یا به شدت مزاحم باشند، بهتر است به پزشک یا دندانپزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان دقیقتری ارائه شود. همچنین، پیشگیری از زخمهای دهانی نیز با مراقبتهای بهداشت دهان و دندان مناسب امکانپذیر است.
- ۰۲/۰۵/۱۷